برای شروع آهنگی از "بهرام" به نام "نامه ای به رئیس جمهور" آماده کردم که این آهنگ حدود 1 سال پیش ضبط شد ولی آن طوری که قرار بود توسط سایت‌ها پخش بشه نشد و دلیلش سیاسی بودن بیش از حد آن هست که حتما پس از دیدن آن متوجه خواهید شد.
در عرض چند سالی که من با این موزیک رابطه دارم و با سایتم سعی در پخش و شناسوندش به مردم کردم تا به حال با بحث ها و مشکلات زیادی روبه رو بودم. از اصل معرفی این موزیک گرفته تا صد تا بدبختی دیگه. یکی از مشکلات هم این بوده که کمتر کسی درست سبک هیپ هاپ رو در ایران می شناسه که مثلا شامل موزیک رپ ، RnB و... هستش و فرق این ها با هم چیه و یا هدف هرکدام از این‌ها چیه.
شاخه ای که بیشتر دوست دارم در موردش بحث کنم موسیقی رپ هست که معمولا زبانش خیلی تند هست و از کلمات بد بیشماری استفاده میکنه، در مورد مشکلات جامعه و سیاست حرف میزنه و یا در کل موزیکی هست که در مهمانی نمیشه جلوی بچه/افراد نسبتا فرهیخته فرهنگی پخشش کرد و باهاش قر داد.
این موزیک به نوعی نوپا شاخه‌ای هست که به انسان اجازه میده که حرف دلشو راحت و بدون هیچ گونه تعارف اجتماعی و یا ترس از گروه و قشر خاصی بیان کنه و یا فریاد بزنه. شاید این موزیک کاملا با فرهنگ ایرانی مغایرت داشته باشه چون به نظر من در ایران هنر ظاهرا زیادی در پشت پرده بوده و شیوه تماس آن با مردم به سمت دیگری رفته تا جایی که اشعار شاعرانش مانند حافظ و ... به طوری بوده که بنا به فرهنگ و تمدن مردم از 100 تا آرایه و هنر ادبی استفاده می‌کردند و در زمان حال هرکسی منظور حقیقی رو نمی‌گیره و نتیجتا به تفسیر کشیده میشه و 100 تا IQ باید پاش بسوزه تا مقصود بیان شه و هیچ زمان به حاکمی/دینی/مردمی/.... برنخوره.
ولی این موزیک که من به عنوان تخلیه عقده‌ها می‌شناسمش به هرفرد و یا هرچیزی که بدش میاد و حس میکنه که اون چیز داره جلوشو می‌گیره میتونه حتی فحش بد میده و پوست کنده حرفشو میزنه، با استفاده از زبانی که کل جامعه درکش کنه و اون مسائلی که جامعه و مردم باهاش در رابطه هستن رو به نمایش می‌گذاره و اعتراض میکنه بدون هیچ گونه ترس از کسی و رک بودن در حد 100 درصد. نه اینکه در مدارس ما معلم ادبیات کارش ترجمه متون ادبی شده و دانش آموزان باید معانی رو حفظ کنن وگرنه درک آن شعر واسه کسانی مثل من بدون کمک معلم در حد صفر بوده چون به نظر من اون زبان برای نسل من زبانی دیگر هست.
یکی دیگر از وجوه موزیک رپ خنثی کردن خشونت‌های فیزیکی هست و به افراد یاد میده که به جای استفاده از تفنگ و چاقو و مشت و لگد از زبان میشه بهتر استفاده کرد و عمه دشمن رو سرجاش نشوند. مثالش دقیقا مثال سیاه پوست‌های آمریکایی هست که در آن زمان، وقتی که بین گروه‌هاشون مشکل ایجاد می‌شد به جای اینکه همدیگه رو تیکه تیکه کنن، مسابقات Free Style برگزار میکردن و نماینده هاشون یک جایی حمع می‌شدند و با زبان به جون هم می‌افتادن، زبانی که در آن می‌بایست از کلمات هم وزن استفاده بشه و تریپ قافیه‌دار کار بشه و با به فحش کشیدن همدیگه روی همدیگه رو کم میکردن (هرچند شاید باز در آخر به خون می‌کشید ولی کمتر شد و تا جایی که امروزه مسیر عوض شده). حتی این کل کل بازی‌ها به ایران هم سرایت کرده و همون جور که می‌دونید اهل رپ گهگداری دور هم در پارک ها/ مهمانی‌ها جمع میشن و این سبک آهنگ خوندن رو به نمایش می‌گذارن و مسابقه. شاید این یکی از جنبه‌های بد این موسیقی باشه که ما رو هم تحت تاثیر قرار داده.
همان طور که گفتم این موزیک تلاش زیادی در مقابله با مشکلات جامعه داره و با موزیک ساده و هزینه کم آن همیشه در برابر با هر موضوعی آهنگ می سازه و مردم رو با موزیک همراهی میکنه و اگر حرف و آگاهی قراره بده با زبان و سبک خودش که طرفداراشو داره میگه و همه رو همراهی میکنه.
این موزیک از بیت (موزیک ساده با استفاده از نمونه‌های دیگران و میکس و تکرار) + تکست (شعر ساده با زبان خیابانی و داستان وار) ساخته شده. معمولا تکست کار رو خود خواننده میگه چون هنر خواننده در گفتن شعر آن هست وگرنه مشکل کشش صدای فرد و میزون بودنش با کامپیوتر حل میشه و موزیک آن هم معمولا خرجی بین 300-100 هزار تومان داره. هرچند که آهنگسازان هیپ هاپی مانند "مهدیار آقاجانی" در تهران وجود دارند که با سن کم خود ولی استعداد فوق العاده تا مرز 2-1 میلیون هم کار می‌کنند ولی خرج ضبط یک آهنگ خیلی ارزون هست و همه روزه بر تعداد استودیوهای زیرمینی در کل کشور داره افزوده میشه. یک سال و نیم پیش یکی از دوستان که توی صدا و سیما در زمینه تنظیم آهنگ و آهنگسازی بود گفت که تصمیم داره خانه مجردیش رو تبدیل به استودیوی زیرزمینی کنه. با خرج 3-2 میلیون تومان یکی از بهترین استودیوی‌ها برای ضبط موسیقی هیپ هاپ رو کمکش کردیم و راه انداختیم.
متاسفانه تعداد ضبط آهنگ‌های اجتماعی رپ بسیار کم و محدوده ولی هر هفته تعداد زیادی آهنگ RnB (آهنگ‌هایی مثل رضایا، آرمین و...) ساخته می‌شود که به نظر من تریپشون موسیقی پاپ مدرن امروزی هست رکورد می‌کنند و برای پخش به وبسایت ها و وبلاگ‌ها فرستاده میشه.
همیشه مشکل بسته شدن استودیوها، دستگیری خواننده‌ها، فیلتریگ شدید بر روی وبسایت‌های موزیک به خصوص این موزیک وجود داره که امری عادی شده و هرطرفی هم بهتر بلده که چه جوری پیش بره مثلا خواننده ها امروزه کمتر طرف وزارت ارشاد برای گرفتن مجوز آهنگ میرن چون وبسایت‌ها کار رو خیلی خیلی سریع‌تر کردن و هیچ نیازی به جوابگویی نیست. از طرفی هم در ایران با آلبوم فروختن که هیچ زمان هزینه‌ها درنمیاد به همین دلیل همه کلا بی خیال مجوز این سیستم بازی ها شدن.
Aug 14, 2008
لينک Linkمعين: فرياد عقده‌ها
چند وقتی هست که فکر می کنم شاید بد نباشه مطلبی در مورد موزیک رپ فارسی در وبلاگی مانند وبلاگ همایون که بازدیدکنندگانش شاید کمتر از اصل این موزیک آگاهی دارن و یا باهاش سازگاری ندارند بنویسم.
