این هم موزیک ویدیوی این هفته که کاری جدیدی از بهرام می‌باشد. هرچند که می‌خواستم هر هفته از خواننده‌های گوناگون و جدیدی موزیک بذارم ولی با بیرون آمدن آلبوم جدید بهرام و جالب بودن کاراش دوباره از بهرام کاری آماده کردم.
خواننده : بهرام
آلبوم : 24 ساعت ( آلبوم شامل نه آهنگ می‌باشد که از طریق اینترنت در هفته‌ی گذشته پخش شد)
نام آهنگ : اینجا ایرانه
مکان ضبط آهنگ/آلبوم : تهران
مجوز: اول کلیپ رو ببینین
موزیک این آهنگ تلفیقی از موزیک سنتی می‌باشد که از صدای ساز سنتی ایرانی استفاده شده و وجهه خاصی به آهنگ داده. در ضمن لینک آهنگ رو هم گذاشتم که اگر مایل بودین دانلود کنید.
اینجا ایرانه یه گربه هفت هزارساله که زنده‌ست تاوقتی که نفت خام داره اینجا چهارفصله، ولی تو دل مردمش فقط برف زمستون و سرما جا داره اینجا آیینه تو رو به تو نشون نمیدن ببین گربه منو به کجا کشونده میگم مردم همه توی رویاهاشون قدم می‌زنن تقدیرو واسه همدیگه رقم می‌زنن اینجا چوبه داره تنبیه انحراف واژه تظاهر معنی احترام اینجا آبرو سی دی تو دسته بچته چیزی که دستتو بگیره دست حسرت اینجا دین من توجیه کثافت کاریه منه تو یه مجرمیو حکم اسارت دادی به تنت
چی دوست داری بشنوی از این بشر خواهر روسری سرت کن که من تحریک نشم ؟؟ اینجا صف اول نماز پست و مقام علم و تجربه رو از بین برده روابط اینجا ریش بذار یقه ببند کارت رو غلتک خنجرو غلاف کن واردشو تو مهلکه اینجاگفتن حقیقتم جواز نداره اونقدر مشکل داری که واست حواس نذاره اینجا بچه ی 10ساله قمه به دست مرض غربزدگیه زده به نسله اینجا خاک اجداد منه ایران من داره هر روز بازم میشه ویرانه تر چرا عادت داری بالاسرت شلاق باشه؟ وقتی ستاره‌ای نداری تو شبهات آره بنویس با خون مردم بی ستاره بنویس از جوونی که زندانو پیشه داره بنویس عاقبت ماها در به درییه
اینجا ایرانه گربه‌ی قلب زمینه اینجا زندگی نمی‌کنن نفس می‌کشن طعم خون برادرو از هوس می‌چشن اینجا مادربزرگامون قصه نمیگن آخه بچه ها دیگه ته قصه رسیدن اینجا منتو به تلاش ترجیح میدن سر صندلی تو مترو هم درگیر میشن اینجا گوش‌های مردم شعار پرستن به هم میگن پیدا نمی‌کنی تو هارتر از من آخه تفریح سالم جوونا سیگاریه دخترو زمین زدن از روی بیکاریه اینجا ایرانه و از بالا خشگله همین توش که بیای یه چیزایی هست مشکله نگی
ش اینجا جای بحثای سیاسی فقط تو تاکسیه مهندس مملکتم پشت دخل واکسیه اینجا نابغه‌هامون همشون بورسیه تو غربن نخوانم برن مجبورن راضی بشن قلبن اینجا هرکی به خودش میگیره ژست سرباز حتی پرنده‌ها هم ندارن حس پرواز اینجا واسه خودش داره هر کی قبله‌ای کسی فکر تو نیست تا وقتی زنده‌ای کناره هر راه راست هزار تا بیراهه هستش آینده ای نداری چون ایران بیمار نسلش تا بخوای بجنبی پشتیا زیرت می‌کنن خیلی راحت سختیا پیرت می‌کنن چشمای منه بازم میشه از غم خیس قلمو میندازم زبانی تو دستم نیست فقط با رفتن راه میشه به جایی رسید اینجا واسه رسیدن راهی جز رفتن نیست اینجا خاک اجداد منه ایران من داره هر روز بازم میشه ویرانه‌تر چرا عادت داری بالاسرت شلاق باشه؟ وقتی ستاره‌ای نداری تو شبهات آره بنویس با خون مردم بی ستاره بنویس از جوونی که زندانو پیشه داره بنویس عاقبت ماها در به درییه اینجا ایرانه گربه‌ی قلب زمینه
باز جمعه و موسیقی زیرزمینی که کم‌کم از اون پایین‌ها دراومده و از پشت بوما زده بیرون فقط امیدوارم یه وقت به سرش نزنه که فضایی بشه که دیگه اصلأ و ابدأ نمیشه جلوشو گرفت (با توجه به قانون آقای نیوتون)
جدأ جالبه به قدری موزیک هیپ هاپ در ایران بین مردم طرفدار پیدا کرده که عمرأ دیگه بشه جلوشو گرفت، قربونش برم اونجا فقط کافیه جلوی یک چیز گرفته شه و قرار باشه که پنهانی دنبال بشه دهنی صاف میشه هااا.. تا عکسشو توی ماه نبرن هم مردم بی خیال ماجرا نمیشن.
خوب از طرفی به نظر من این موزیک خوراک زندگی ایران و جووناش هست، ملت تا کی می‌خوان اون آهنگ‌های دامبولی دیشو لس آنجلسی گوش کنن. تجربه هم ثابت کرده که موزیکی که توسط ایرانیا در خود کشور ساخته میشه از نظر فنی خیلی بهتر و کارشده‌تر از موزیک‌هایی هست که ایرانی‌های خارج کشور با اون همه تجهیزات و آزادی‌ها قراره بسازن. خوب کسی هم که در ایران هست با زبان روز مردم خیلی بیشتر آشناتره و هرروزه داره لغات و اصطلاحات جدید رو یاد میگیره و به کار می‌بره تا کسی که سال‌ها از ایران اومده بیرون.
هفته پیش نوشته بودم که این موزیک همیشه با توجه به اتفاقات جامعه همراهی میکنه. واستون موزیک ویدیوی از "یاس" آماده کردم که ایشون در ایران زندگی میکنه و کلا 98 درصد آهنگاش اجتماعی هست و تا اونجایی که شاید باهاش آشنا هستین همیشه این تریپی می‌خونه.
فقط از این ویدیو نباید هیچ گونه انتظاری داشته باشید چون این ويديو توسط گروه دیگری ساخته شده و اصلا رسمی نیست.
معمولا همه توی زندگی چند سبک مختلف رو انتخاب می‌کنند و واسه هر زمان با هر حسی به یکیش گوش میدن. بهتون پیشنهاد میکنم که اگه تاحالا این سبک جزء هیچ کدوم از زمان‌ها نبوده به لیست‌تون اضافه کنید چون بعضی مواقع جالبه.
البته اینم بگم که موزیک "هیپ هاپ" از چند شاخه دیگه تشکیل شده و قاعدتأ هر آهنگی سبک خودشو داره. مثلا آهنگ های کسانی مثل رضایا و این جور آهنگ ها آر ان بی هستند و نمیشه به عنوان رپ روشون حساب کرد و بیشتر خواننده‌ها از این شاخه استفاده می‌کنند چون عشق و شادی زیادی از آن وجود داره و در نتیجه طرفدار بیشتری داره، در حالی که خود رپ یک خورده سنگین‌تره و جدی‌تر با موضوع برخورد میکنه.
و در آخر یک نتیجه‌گیری رپ دارم که همون جور که گفتم زبونش تنده ولی جالب.
اگه نمی‌تونی و نمی‌بینی و نمی‌کنی ضعف تویه اگه غیر اون که صاف جلوته نمی‌بینی که کوری اگر غیر شیش و هشت چیزی نمی‌شنوی که کری اگه می‌بینی و می‌شنوی و هنوز ساکتی که لالی پس میکروفون واسه چی!!
نوشته ای که در وبلاگ و یا هر رسانه‌ای پخش میشه معمولأ همیشه احتیاج به نظرات خواننده‌ها داره وگرنه دفتر خاطرات شخصی هست. لطفأ هرگونه نظر و انتقادی دارین بدون هیچ گونه ملاحظه‌ای واسم بنویسین. از طرفی نوشتن در وب همایون واسم سخته و نمیدونم نظر خواننده‌هاش در مورد این موضوع چه نظری دارن و چگونه برداشت می‌کنن.
چند وقتی هست که فکر می کنم شاید بد نباشه مطلبی در مورد موزیک رپ فارسی در وبلاگی مانند وبلاگ همایون که بازدیدکنندگانش شاید کمتر از اصل این موزیک آگاهی دارن و یا باهاش سازگاری ندارند بنویسم.
برای شروع آهنگی از "بهرام" به نام "نامه ای به رئیس جمهور" آماده کردم که این آهنگ حدود 1 سال پیش ضبط شد ولی آن طوری که قرار بود توسط سایت‌ها پخش بشه نشد و دلیلش سیاسی بودن بیش از حد آن هست که حتما پس از دیدن آن متوجه خواهید شد.
در عرض چند سالی که من با این موزیک رابطه دارم و با سایتم سعی در پخش و شناسوندش به مردم کردم تا به حال با بحث ها و مشکلات زیادی روبه رو بودم. از اصل معرفی این موزیک گرفته تا صد تا بدبختی دیگه. یکی از مشکلات هم این بوده که کمتر کسی درست سبک هیپ هاپ رو در ایران می شناسه که مثلا شامل موزیک رپ ، RnB و... هستش و فرق این ها با هم چیه و یا هدف هرکدام از این‌ها چیه.
شاخه ای که بیشتر دوست دارم در موردش بحث کنم موسیقی رپ هست که معمولا زبانش خیلی تند هست و از کلمات بد بیشماری استفاده میکنه، در مورد مشکلات جامعه و سیاست حرف میزنه و یا در کل موزیکی هست که در مهمانی نمیشه جلوی بچه/افراد نسبتا فرهیخته فرهنگی پخشش کرد و باهاش قر داد.
این موزیک به نوعی نوپا شاخه‌ای هست که به انسان اجازه میده که حرف دلشو راحت و بدون هیچ گونه تعارف اجتماعی و یا ترس از گروه و قشر خاصی بیان کنه و یا فریاد بزنه. شاید این موزیک کاملا با فرهنگ ایرانی مغایرت داشته باشه چون به نظر من در ایران هنر ظاهرا زیادی در پشت پرده بوده و شیوه تماس آن با مردم به سمت دیگری رفته تا جایی که اشعار شاعرانش مانند حافظ و ... به طوری بوده که بنا به فرهنگ و تمدن مردم از 100 تا آرایه و هنر ادبی استفاده می‌کردند و در زمان حال هرکسی منظور حقیقی رو نمی‌گیره و نتیجتا به تفسیر کشیده میشه و 100 تا IQ باید پاش بسوزه تا مقصود بیان شه و هیچ زمان به حاکمی/دینی/مردمی/.... برنخوره.
ولی این موزیک که من به عنوان تخلیه عقده‌ها می‌شناسمش به هرفرد و یا هرچیزی که بدش میاد و حس میکنه که اون چیز داره جلوشو میگیره میتونه حتی فحش بد میده و پوست کنده حرفشو میزنه، با استفاده از زبانی که کل جامعه درکش کنه و اون مسائلی که جامعه و مردم باهاش در رابطه هستن رو به نمایش می‌گذاره و اعتراض میکنه بدون هیچ گونه ترس از کسی و رک بودن در حد 100 درصد. نه اینکه در مدارس ما معلم ادبیات کارش ترجمه متون ادبی شده و دانش آموزان باید معانی رو حفظ کنن وگرنه درک آن شعر واسه کسانی مثل من بدون کمک معلم در حد صفر بوده چون به نظر من اون زبان برای نسل من زبانی دیگر هست.
یکی دیگر از وجوه موزیک رپ خنثی کردن خشونت‌های فیزیکی هست و به افراد یاد میده که به جای استفاده از تفنگ و چاقو و مشت و لگد از زبان میشه بهتر استفاده کرد و عمه دشمن رو سرجاش نشوند. مثالش دقیقا مثال سیاه پوست‌های آمریکایی هست که در آن زمان، وقتی که بین گروه‌هاشون مشکل ایجاد می‌شد به جای اینکه همدیگه رو تیکه تیکه کنن، مسابقات Free Style برگزار میکردن و نماینده هاشون یک جایی حمع می‌شدند و با زبان به جون هم می‌افتادن، زبانی که در آن می‌بایست از کلمات هم وزن استفاده بشه و تریپ قافیه‌دار کار بشه و با به فحش کشیدن همدیگه روی همدیگه رو کم میکردن (هرچند شاید باز در آخر به خون می‌کشید ولی کمتر شد و تا جایی که امروزه مسیر عوض شده). حتی این کل کل بازی‌ها به ایران هم سرایت کرده و همون جور که می‌دونید اهل رپ گهگداری دور هم در پارک ها/ مهمانی‌ها جمع میشن و این سبک آهنگ خوندن رو به نمایش می‌گذارن و مسابقه. شاید این یکی از جنبه‌های بد این موسیقی باشه که ما رو هم تحت تاثیر قرار داده.
همان طور که گفتم این موزیک تلاش زیادی در مقابله با مشکلات جامعه داره و با موزیک ساده و هزینه کم آن همیشه در برابر با هر موضوعی آهنگ می سازه و مردم رو با موزیک همراهی میکنه و اگر حرف و آگاهی قراره بده با زبان و سبک خودش که طرفداراشو داره میگه و همه رو همراهی میکنه.
این موزیک از بیت (موزیک ساده با استفاده از نمونه‌های دیگران و میکس و تکرار) + تکست (شعر ساده با زبان خیابانی و داستان وار) ساخته شده. معمولا تکست کار رو خود خواننده میگه چون هنر خواننده در گفتن شعر آن هست وگرنه مشکل کشش صدای فرد و میزون بودنش با کامپیوتر حل میشه و موزیک آن هم معمولا خرجی بین 300-100 هزار تومان داره. هرچند که آهنگسازان هیپ هاپی مانند "مهدیار آقاجانی" در تهران وجود دارند که با سن کم خود ولی استعداد فوق العاده تا مرز 2-1 میلیون هم کار می‌کنند ولی خرج ضبط یک آهنگ خیلی ارزون هست و همه روزه بر تعداد استودیوهای زیرمینی در کل کشور داره افزوده میشه. یک سال و نیم پیش یکی از دوستان که توی صدا و سیما در زمینه تنظیم آهنگ و آهنگسازی بود گفت که تصمیم داره خانه مجردیش رو تبدیل به استودیوی زیرزمینی کنه. با خرج 3-2 میلیون تومان یکی از بهترین استودیوی‌ها برای ضبط موسیقی هیپ هاپ رو کمکش کردیم و راه انداختیم.
متاسفانه تعداد ضبط آهنگ‌های اجتماعی رپ بسیار کم و محدوده ولی هر هفته تعداد زیادی آهنگ RnB (آهنگ‌هایی مثل رضایا، آرمین و...) ساخته می‌شود که به نظر من تریپشون موسیقی پاپ مدرن امروزی هست رکورد می‌کنند و برای پخش به وبسایت ها و وبلاگ‌ها فرستاده میشه.
همیشه مشکل بسته شدن استودیوها، دستگیری خواننده‌ها، فیلتریگ شدید بر روی وبسایت‌های موزیک به خصوص این موزیک وجود داره که امری عادی شده و هرطرفی هم بهتر بلده که چه جوری پیش بره مثلا خواننده ها امروزه کمتر طرف وزارت ارشاد برای گرفتن مجوز آهنگ میرن چون وبسایت‌ها کار رو خیلی خیلی سریع‌تر کردن و هیچ نیازی به جوابگویی نیست. از طرفی هم در ایران با آلبوم فروختن که هیچ زمان هزینه‌ها درنمیاد به همین دلیل همه کلا بی خیال مجوز این سیستم بازی ها شدن.
